سنسورهای نهفته کلید رشد هوشمند تحرک هستند

با در نظر گرفتن تحرک به عنوان یک سرویس (‏MaaS)‏ که به عنوان یک عنصر کلیدی در حرکت هوشمند در نظر گرفته می‌شود، یک عامل بزرگ که برای رشد بسیار مهم است، تکنولوژی خودرو رباتیک است که به نوبه خود به شدت به سنسورهای نهفته وابسته خواهد بود. ​

در این زمینه، تکنولوژی حسگرهای پیشرفته و قدرت محاسبه خام در مرکز این اختلال در حال پیشرفت بازار قرار خواهد داشت، و به گفته شرکت مشاوره استراتژی و تحقیق بازار یول (‏Yole)‏، سنسورها برای خودروهای رباتیک به یک صنعت مخصوص برای خودشان تبدیل خواهند شد، با ۵۱% CAGR انتظار رفته در طول ۱۵ سال آینده. این شرکت در گزارشی جدید اعلام کرد که انتظار می‌رود سنسورها تا سال ۲۰۲۴، ۳.۴ میلیارد دلار درآمد داشته باشند و تا سال ۲۰۳۲ به ۱۷ میلیارد دلار برسند، یعنی زمانی که یک میلیون وسیله نقلیه رباتیک ممکن است در خیابان‌های ما گردش کنند. ​

رقم درآمد سنسورهای نهفته در ۲۰۲۴ به ۰.۴ میلیارد دلار برای Lidar،ـ ۶۰ میلیون دلار برای رادار، ۱۶۰ میلیون دلار برای دوربین، ۲۳۰ میلیون دلار برای IMUها و ۲۰ میلیون دلار برای دستگاه‌های GNSS می‌رسد. شکاف بین نرخ مصرف سنسور مختلف ممکن است در طول ۱۵ سال آینده یکسان باقی نماند. ​

درآمد مورد انتظار سیستم سنسورهای نهفته رباتیک خودرو تا سال ۲۰۳۲

بنابراین چالش‌های موجود در رشد تحرک هوشمند چیستند؟ گفته می‌شود که ابزار فعلی تحرک به پنج محدودیت عمده رسیده‌اند. اولی مربوط به آسیب‌پذیرترین حالت است، یعنی ایمنی عابران پیاده بسیار کم شده است. دوم، در شهرهای بزرگی که امروزه مردم تمایل به زندگی دارند، حمل و نقل عمومی از نظر کارایی و هزینه با چالش‌هایی مواجه است. سوم اینکه، ماشین‌ها دیگر راه‌حل بزرگی برای تحرک نیستند که قبلا بوده اند. تراکم و هزینه مالکیت خودروها این گزینه را تضعیف می‌کند. چهارم، در حال حاضر جابجایی هوایی از توسعه سریعی برخوردار است، اما با ضعیف بودن ارتباطات شهر با فرودگاه، سفر همچنان دشوار است. پنجم، انتشار دی‌اکسید کربن به خاطر تمام روش‌های فعلی تحرک، نیاز به تغییر فوری را حیاتی می‌کند. قانون‌گذاران و مشتریان مایل به تغییر در هر دو شیوه بالا به پایین و پایین به بالا هستند. ​

Pierre Cambou، تحلیلگر اصلی Yole، اظهار می‌دارد که صنعت تحرک باید خود را با شرایط وفق دهد، و برای برخی دیگر، این یک فرصت عظیم خواهد بود. او می‌گوید: “در این رابطه، حرکت رباتیک به وضوح تمام گزینه های مناسب را بررسی می‌کند. چه ماشین‌های رباتیک باشد، چه شاتل و چه هواپیمای برقی VTOL، ترکیب تمام این روش‌های جدید “MaaS” را از درونشهرها، از شهرها گرفته تا حومه شهرها و تا شهرها فراهم می‌کند. ابزارهای قبلی تحرک ناپدید نخواهند شد، همانطور که سینما هنوز وجود دارد در حالی که تلویزیون بسیار گسترده است. بدون توجه به منفی گو ها، فن‌آوری خودرو رباتیک پیش از سال ۲۰۳۲، امکان تحرک بسیار فراگیری را فراهم خواهد کرد.”

بیشتر بخوانید :گجت های سلامتی و تناسب اندام با سنسور MAXM86146

وی افزود: “انقلابی در خیابان‌ها و شهرهای ما در حال رخ دادن است. تحرک تعریف کرده است که انسان‌ها چگونه جامعه خود را در طی چندین سال‌ سازمان دهی کرده‌اند و دنیای ما در حال حاضر در حال تجدید نظر درباره نسل جدیدی از وسایل نقلیه رباتیک است. ارزش افزوده رانندگی مستقل، با فروش ۱.۱ میلیارد دلار دیگر که قرار است توسط فروش خودروهای خودکار شخصی تولید شود، ارزشی بالغ بر ۳.۵ میلیارد دلار را تا سال ۲۰۳۲ را نشان می‌دهد. ​

به گفته Yole، وسایل نقلیه روباتیک بر روی هزینه و قابلیت اطمینان بلند مدت که نگرانی اصلی دیگر خودروها است، تمرکز نمی‌کنند. تنها چیزی که اهمیت دارد در دسترس بودن، عملکرد و قابلیت حمل و نقل فوری مجموعه حسگر آنهاست. جریان داده حسگر رباتیک توسط توان محاسباتی پایین‌دست محدود می‌شود. در حالی که نسل‌های قبلی در محدوده چند صد Tops (‏عملیات در هر ثانیه)‏ بودند، آخرین ماشین‌های رباتیک در محدوده هزار Tops قرار دارند. این امر افزایش محدودی را از نظر جریان داده حسگر ایجاد می‌کند، که به چیزی مربوط می‌شود که Yole آن را “بیش از قانون مور” می‌نامد. توان محاسباتی مورد نیاز با مربع ورودی جریان داده افزایش می‌یابد. تعداد دوربین‌های حسگری، رادارها و lidarها بسیار کندتر از عملکرد کامپیوترهای رباتیک خودرو رشد خواهند کرد. ​

روشی که در مورد پراکندگی داده‌ها وجود دارد این است که رباتیک از داده‌های “بهتر” استفاده کند، یعنی حسگرهایی که انواع دیگر اطلاعات را به ارمغان می‌آورند. کیفیت اطلاعات افزایش می‌یابد، نه کمیت. علاوه بر دوربین‌های درجه صنعتی و رادارها، آن‌ها به طور گسترده از lidarهای سه‌بعدی، دستگاه های GNSS درجه ناوبری، و IMUها و دوربین های مادون قرمز حرارتی استفاده می کنند. ​

سناریوهای نوآوری آینده برای پردازش و حسگری در خودرو

پیش‌بینی بازار و درآمد در این گزارش حاکی از آن است که سال ۲۰۲۰، سال صنعتی شدن ناوگان رباتیک اولیه خواهد بود. برای تولید ناوگان اولیه، این گزارش پیش‌بینی می‌کند که هزینه تجهیزات سنجش و سنسورهای نهفته ، بالاترین سهم را با ۳۶% هزینه کل خواهد داشت. تا سال ۲۰۳۲، هزینه‌های تجهیزات سنجش هنوز ۲۸ درصد از کل هزینه‌های سرمایه‌گذاری بر روی سخت‌افزار خودروهای رباتیک را به خود اختصاص خواهند داد. استفاده از حالت جامد و سود مقیاس سازی فن‌آوری به کاهش قیمت تجهیزات حسگری کمک خواهد کرد در حالی که همزمان عملکرد این تجهیزات افزایش خواهد یافت. در سال ۲۰۱۹، پیش‌بینی‌های Yole به یک خودروی رباتیک ۲۰۰,۰۰۰ دلاری بود که این مقدار تا سال ۲۰۳۲، به ۱۲۴,۰۰۰ دلار کاهش خواهد یافت. ​